Kira damga vergisi; her iki taraftan birisi tarafından ödenmek zorundadır. Ancak, tarafların hepsinin ayrı ayrı ödemesine gerek yoktur. Kira damga vergisi hesaplama 2019 işlemlerinin oldukça basit olduğuna vurgu yapmak gerekir. Konut kira damga vergisine dair 2019 yılı detaylarının 62 sayılı Damga Vergisi Kanunu Genel Tebliği’ne göre belirlendiğini vurgulamak gerekir. Söz konusu detaylar doğrultusunda Resmi Gazete’de ilan yayımlanmıştır. Buna göre, konut kira damga vergisi oranının 2019 yılı içerisinde kira bedelinin binde 1,89’u olacak şekilde hesaplanması söz konusudur. Buna ek olarak, kefilli kira sözleşmelerinde binde 9,48 oranında harç ödemesinin yapılması zorunlu tutulmaktadır.
Kira Damga Vergisi Hesaplama Nasıl Yapılır?
Kira damga vergisi hesaplama 2019 işlemlerini bir örnek üzerinden açıklamak mümkündür. Buna göre, bulunduğu konuta aylık üç bin TL kira ödeyen bir vatandaşın yıllık kira bedeli 36 bin TL olacaktır. Bu bağlamda, şahsın ödemesi gereken damga vergisi tutarı; (36000×0,00189) sonucuna göre 68,04 TL olmaktadır. Kefilli damga vergisi tutarı ise; binde (1,89+9,48) 0,01137 oranına sahip olmakla beraber bu örnekteki şahıs için (36000×0,01137) eşitliğinden 409,32 TL olacaktır.
Kira kontratı içerisinde birçok madde bulunmaktadır. Kiracı ve kiralayan kişinin bilgilerine ek olarak, kiranın hangi tarihlerde ödeneceği, aylık kira bedeli, yıllık kira artış oranı, kiracının uyması gereken birtakım unsurlar; kira kontratının içerisinde yazmak zorundadır. Kira sözleşmesinin hem kiracı hem de kiralayan kişi tarafından imzalanması gerekmektedir. Kira kontratı; kiracı ve ev sahibi arasındaki hukuki bağı sağlamaktadır. Kira sözleşmesinin oluşturulması esnasında hangi tarafın kira damga vergisini ödemesi gerektiğine karar verilmelidir. Kira damga vergisi; kiracı ve ev sahibi tarafından yapılan kira kontratı için ödenmesi gereken vergiyi temsil etmektedir. Noter huzurunda yapılan kira sözleşmesi için kira damga vergisinin ödenmesi zorunlu tutulmaktadır.
Bazı durumlarda tarafların kira damga vergisi ödemekten muaf tutuldukları bilinmektedir. Örneğin, kira sözleşmelerinin yalnızca kiracının ve ev sahibinin imzalarını içermesi ve depozito tutarı ile kefalet şerhinin bulunmadığı hallerde muafiyet uygulanmaktadır. Bazı durumlarda ise nüsha sayısına göre damga vergisine tabi tutulması mümkündür.
Bir cevap yazın